• Home
  • Algemeen
    • Wie wij zijn
    • Activiteitenkalender
    • Links
    • Contact
  • Column
  • Efemeriden dr. Piet van Midden
  • Joods Nederland
  • Berichten uit Israel
  • Thema's
    • Joodse kalender
    • Artikelen
    • Joodse feesten
    • Joodse voorwerpen
    • Israel en de Kerk
    • Bijbel
    • Leven in Israel
    • Joods leven
    • Parasja
  • Toerusting
    • Bijbelstudie
    • Activiteiten
      • Landelijk
      • VELUWE
      • Ring Apeldoorn
      • Ring Ede
      • Ring Harderwijk
      • Ring Hattem
      • Ring Nijkerk
  • Bibliotheek
    • Boeken
    • DVD's
    • Muziek
  • Login


Gegevens
Hits: 43

 

https://www.gld.nl/tv/aflevering/ridders-van-gelre-het-joodse-leven-in-gelderland/20384

Ridders van Gelre - Het Joodse leven in Gelderland

Het Joodse leven in Gelderland 

De Ridders van Gelre duiken in het omvangrijke Joodse leven van Gelderland. Niet alleen in Nijmegen, Arnhem en Zutphen woonden eeuwenlang een groot aantal Joodse families. Ook in Zaltbommel, Culemborg, Tiel, Groenlo, Aalten, Bredevoort, Winterswijk, Borculo, Lochem, Doetinchem, Terborg, Zevenaar, Gendringen, 's-Heerenberg, Doesburg, Hengelo, Vorden, Hattem, Harderwijk, Wageningen, Barneveld, Buren, Dieren, Brummen, Elburg en Nijkerk waren grotere of kleinere Joodse gemeenschappen. Ridder Bas gaat in deze aflevering op zoek naar sporen van het Joodse leven op de noordelijke Veluwe. Ridder René is in Nijmegen. Hij ontdekt dat hier in de middeleeuwen de eerste Joodse gemeenschap van Nederland woonde.

Gegevens
Hits: 164

 

 
 

Rendez-vous
Van 20 mei tot en met 3 september 2022 biedt Museum Sjoel Elburg de tentoonstelling “Rendez-vous” van             Jip Wijngaarden.Jip 295x300      Rendez vous 2  jip 2

Jip Wijngaarden is een graag geziene kunstenaar in Museum Sjoel Elburg. Zij exposeerde hier eerder met “Ik vergeet jou nooit” van juni tot en met oktober 2012. De titel verwees naar Jesaja 49:14-16 – een tekstgedeelte uit de Bijbel over de belofte van trouw aan iemand die er zelf niet meer zo in gelooft. In 2016 zagen we Jip Wijngaarden terug in Elburg in de expositie “De Heer is mijn Herder”, samen met werk van Henk Pietersma en Ria van Oosten.

Kleuren
Jip Wijngaarden (1964) is geboren in Amsterdam en opgegroeid op de Veluwe. Sinds haar jeugd houdt zij van de natuur en heeft zij een passie voor tekenen. In de jaren tachtig van de vorige eeuw studeerde zij grafisch ontwerpen, tekenen en decoreren in Utrecht. In 1982 werd zij uit 3000 meisjes gekozen om de rol van Anne Frank te spelen in het Nederlandse theaterstuk en later ook in de tv-film. Daarna werkte ze bijna tien jaar als actrice. Toch pakte zij haar creatieve draad weer op en begon te schilderen en decors en kostuums voor het theater te ontwerpen. De kleuren van de abstracte werken van Willem de Kooning raakten haar, net als de expressionistische schilderijen van Paul Klee en de monumentale werken van Anslem Kiefer.

Figuratief expressionisme
In 1990 trouwde Jip Wijngaarden met de Franse geluidsman Philippe Combes en verhuisde zij van Amsterdam naar Parijs. Beiden komen tot geloof in de God van de Bijbel. Later verhuisde het paar naar de Jura. Jip Wijngaarden studeerde Hebreeuws aan de Joodse School in Genève en schilderde steeds meer. Ze vond langzamerhand een stijl die zij zelf omschrijft als figuratief expressionisme. Haar werk is intens gekleurd door olieverf, gevuld met Hebreeuwse letters en symbolen en verwijzen naar een bepaald wereldbeeld. Ze geven een Joodse sfeer aan haar werk.                                                                                                                                                                              Meer over Jip Wijngaarden is te lezen op haar website.  https://nl.jipwijngaarden.com/

Gegevens
Hits: 140

In Oekraïne dreigt een nieuwe exodus
 

Israël treft voorbereidingen voor de opvang van tienduizenden Joodse vluchtelingen uit Oekraïne als het conflict met Rusland verder escaleert. Een oorlog daar zou grote gevolgen voor de Joodse staat hebben.

De tijd zal het leren, maar een andere les die getrokken mag worden uit de crisis van de afgelopen weken en maanden is dat Oekraïne een onzekere, onveilige toekomst tegemoetgaat. En uiteraard geldt dat ook voor de grote Joodse gemeenschap in het land. Is er nog wel een toekomst voor de naar schatting 400 duizend Oekraïense Joden? Dat getal is overigens niet onomstreden. De laagste schattingen, gebaseerd op een strikte definitie – Joden die zijn aangesloten bij een synagoge – liggen rond de 75 duizend. Maar het hogere getal is relevanter in deze crisis, omdat het nauwer aansluit op de Israëlische Wet op de Terugkeer uit 1950, die bepaalt dat ‘elke Jood het recht heeft naar dit land te komen als olee’. In 1970 werd bepaald dat iedereen met één Joodse grootouder of die met een Jood getrouwd is, het recht heeft zich in Israël te vestigen, los dus van zijn geloof of halachische overwegingen.

Onbetaalbaar

Dit betekent dat in het uiterste geval – denk aan een massale Russische inval, gevolgd door een langdurige bezetting en een verwoestende guerrillaoorlog – 400 duizend Oekraïners zich in de Joodse staat zouden kunnen vestigen. Het zou een infrastructurele nachtmerrie zijn voor een land dat ruwweg de helft van de oppervlakte van Nederland heeft, waarvan ook nog eens een fors deel uit moeilijk te ontwikkelen woestijngebied bestaat. Bovendien zijn in de grote Israëlische steden huizen nu al vaak onbetaalbaar, zeker voor vluchtelingen die waarschijnlijk met weinig meer bezittingen dan de kleren die zij dragen zouden aankomen. Waar moeten die allemaal gehuisvest worden?

Toch bereidde Israël zich de afgelopen weken voor op een massale intocht van Oekraïense Joden. “We zijn voorbereid op alle scenario’s,” zei minister van Immigrantenopname Pnina Tamano-Shata. Een van die scenario’s is ongetwijfeld gebaseerd op de luchtbrug die de Joodse staat in 1991 instelde om 14 duizend Ethiopische Joden naar het land te halen. Tamano-Shata kwam zelf met een soortgelijke luchtbrug eind 1984 vanuit datzelfde gebied naar Israël. En in de jaren negentig kwamen zo’n 750 Joden uit de voormalige Sovjet-Unie Israël binnen. De regering in Jeruzalem lijkt overigens zelfs in een worstcasescenario niet op meer dan 100 duizend Oekraïense oliem te rekenen. De Israëlische autoriteiten schatten het aantal Joden in het voormalige Oostblokland op zo’n 200 duizend, maar dit lijkt een onderschatting van het werkelijke aantal.

Eerste schot
Sinds de Russische inval in Oost-Oekraïne in 2014 zijn ongeveer drieduizend Joden naar Israël geëmigreerd. Dat conflict beperkte zich geografisch tot de regio’s Donetsk en Loechansk, een zeer klein deel van het totale grondgebied, met kleinere Joodse gemeenschappen dan in de grote steden zoals Kiev en in het westen van het land. Tamano-Shata geeft toe niet te weten hoe hoog dat aantal bij het volgende gewapende conflict zal zijn: duizenden of tienduizenden. “We weten dat op het moment dat het eerste schot valt, de situatie volkomen verandert,” zegt de minister, “(maar) wij maken geen verschil tussen hen die alia willen maken en hen die enkel hun leven willen redden.” De Israëlische regering riep vorige week de tien- tot vijftienduizend Israëli’s in Oekraïne op het land zo snel mogelijk te verlaten.

Israël probeert wanhopig geen zijde te kiezen in het conflict tussen Oekraïne en Rusland, al zal de sympathie van de meeste burgers en politici vooral bij de Oekraïners liggen, gezien de Russische steun aan de regimes in Syrië en Iran. Maar zoals minister van Buitenlandse Zaken Yair Lapid het verwoordde, heeft Jeruzalem een probleem dat in veel westerse hoofdsteden niet bestaat: “Ik moet voorzichtig zijn, Rusland en Oekraïne hebben beide enorme Joodse gemeenschappen.” Israël heeft nog een andere reden zich zo weinig mogelijk met het conflict te bemoeien en vurig te hopen op een vreedzame oplossing: zijn economie.

Broodschaarste
Oekraïne staat al eeuwen bekend als de graanschuur van Europa en die bijnaam is nog sterker van toepassing in relatie met de Joodse staat. Naar schatting de helft van al het brood in Israël wordt gebakken met graan uit Oekraïne. Een Russische inval zou de import daarvan – zeker tijdelijk – bijna tot nul terugbrengen. En omdat ook andere landen op zoek zouden moeten naar alternatieve graanproducenten, zou dat een enorme verhoging van de broodprijs tot gevolg hebben en mogelijk zelfs ernstige schaarste.

Iets soortgelijks geldt voor verschillende andere landbouwgewassen, waardoor vooral de import van voer voor Israëlisch vee in ernstige problemen zou komen. Ook is de Joodse staat voor een belangrijk deel afhankelijk van de import van metaal uit Oekraïne. Als die in gevaar komt, kan dat verstrekkende gevolgen hebben voor de bouw in Israël, maar ook voor de zo belangrijke defensie en veiligheidsindustrie. Bovendien is bijna de helft van de Israëlische technologiesector uitbesteed aan Oekraïne, omdat Israël kampt met een ernstig gebrek aan werknemers.

De Joodse geschiedenis van Oekraïne

1030 – De eerste meldingen van Joodse bewoners in het gebied duiken op in de geschiedschrijving.
1346-1353 – Tijdens de pestepidemieën vluchten grote groepen Joden vanuit Duitsland naar Oost-Europa, nadat zij ervan beschuldigd werden de ziekte veroorzaakt te hebben door waterbronnen te vergiftigen.
1569 – Stichting van het Pools-Litouwse Gemenebest, waar het grootste deel van het huidige Oekraïne onder valt. Het Gemenebest is etnisch en cultureel zeer divers en kent de op dat moment grootste Joodse gemeenschap ter wereld.
1648-1657 – In de Kozakkenopstand worden duizenden Joden vermoord en driehonderd Joodse gemeenschappen volledig verwoest.
18e eeuw – Onder invloed van Israel ben Eliezer ontwikkelt het chassidisme zich tot een belangrijke stroming in het gebied.
1791 – Tsarina Catharina II (bijgenaamd ‘de Grote’) stelt het Vestigingsgebied in waarbuiten Joden niet mogen wonen. Het grootste deel van de Oekraïne valt erbinnen.
19e eeuw – In het Russische deel van Oekraïne vinden vanaf 1821 (Odessa) pogroms plaats, culminerend in de beruchte pogrom van Kisjinev in 1903. In Galicië, het door de Habsburgers bestuurde deel van westelijk Oekraïne, worden de Joden in 1867 geëmancipeerd. Rusland volgt pas een halve eeuw later.
1917-1923 – Tijdens de Rood-Witte Russische Burgeroorlog worden in Oekraïne meer dan 40 duizend Joden gedood.
1941-1945 – Na de Duitse inval in de Sovjet-Unie vermoorden SS-Einsatzgruppen, de Wehrmacht en Oekraïense nazisympathisanten meer dan een miljoen Joodse burgers.
1991 – De Oekraïense onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie leidt tot een massale exodus: meer dan een kwart miljoen Joden vestigen zich in Israël.

21april 2019 – Volodimir Zelenski wordt gekozen tot de eerste Joodse president van Oekraïne.                                                                                                                    

Gegevens
Hits: 139

Kerk & Israёl Protestantse gemeente Driestwegkerk te Nunspeet

De Kerk & Israël commissie van de Protestantse gemeente Driestwegkerk te Nunspeet, heeft Yad Elie als projekt uitgekozen voor het jaar 2021/2022. Sinds de Israëlzondag schenken wij als commissie veel aandacht aan dit projekt. We deden een aanvraag voor een bijdrage bij de commissie Oranjemarkt, die afgelopen Koningsdag weer een grote rommelmarkt kon houden rond de kerk. We mochten een cheque van 4000 euro ontvangen en overmaken naar Jeruzalem, symbolisch overhandigd door Albert Groothedde aan Lea Veerman van Yad Elie.

Foto 2 gift Nunspeet Medium

 

Yad Elie is in 2002 opgericht door Marion Kunstenaar, een van oorsprong Nederlandse Jodin, ter nagedachtenis aan haar man Elie. Het werk begon na een ontmoeting met Cobi, een jongetje van zes. Hij kon niet samen met zijn klasgenootjes eten, want zijn moeder was niet in staat de schoolmaaltijden te betalen. De leerkrachten probeerden het probleem op te lossen. Nadat de andere leerlingen waren uitgegeten, riep de onderwijzer Cobi bij zich in de lerarenkamer en gaf hem daar de restjes. Vanaf dat moment besloot Marion Kunstenaar geld in te zamelen om maaltijden te kunnen verstrekken aan een grote groep kwetsbare kinderen in Jeruzalem en werd de organisatie Yad Elie geboren.

Delen in de zegen: voedsel als brug naar de ander De Bijbel laat zien dat een goede manier van omgaan met Gods zegen is: je vijand te eten geven als hij honger heeft (Spr. 25:21, geciteerd door Paulus in Rom. 12:20). Daardoor wordt die zegen nog veel groter. Méér dan mooie woorden kan deze onvoorwaardelijke hulp daadwerkelijk bruggen slaan. In Israël pakt de Joodse organisatie Yad Elie dit idee op. In het land komt op veel plaatsen armoede voor, zowel onder Joden als onder Palestijnen. Yad Elie zorgt ervoor dat op veel scholen voedsel wordt uitgedeeld aan kinderen uit arme gezinnen. Hierdoor krijgen deze kinderen minimaal één keer per dag een goede en gezonde maaltijd. Daarbij wordt geen onderscheid gemaakt tussen Joodse en Palestijnse kinderen. Veel scholen waren het afgelopen corona-jaar regelmatig een periode dicht op last van de overheid. Op allerlei manieren werd geprobeerd om toch voedsel bij arme gezinnen te krijgen. Zo schakelde Yad Elie studenten van een Joodse jeshiva (Talmoed school) in om eten klaar te maken voor Palestijnse families! Ook vluchtelingenkinderen werden niet vergeten.

Op de website van het CIS www.hetcis.nl  is meer informatie te vinden over Yad Elie. U kunt daar onder meer een filmpje bekijken over een van de projecten. Helpt u ons om Yad Elie te ondersteunen door het bestellen van een “Yad”, of u kunt een gift over maken naar NL 02 INGB 0678 0850 80 t.n.v. Stichting Centrum voor Israëlstudies te Ede o.v.v. Yad Elie. Uw gift is fiscaal aftrekbaar.        

https://vimeo.com/254307613 <iframe title="vimeo-player" src="https://player.vimeo.com/video/254307613?h=a514e2dae2" width="640" height="360" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>  (filmpje Yad Elie)

 

  1. Thoralezingen
  2. Antisemitisme

Pagina 2 van 3

  • 1
  • 2
  • 3